نور پردازی رامبراند به این علت به این نام گفته می شود که رامبرند نقاشی بوده که اغلب از این الگوی نور پردازی در نقاشی هایش استفاده می کرده است. شما او را در نقاشی سلف پرتره بالا می بینید. مشخصه نور پردازی رامبرند ، وجود یک مثلث نوری بر روی گونه است. بر خلاف نور پردازی حلقه ای ( Loop ) که سایه ی بینی و گونه با هم تماسی ندارند ، در نور پردازی رامبراند آنهم به هم متصل می شوند و یک مثلث نوری رو گونه تشکیل می دهند. برای ایجاد نور پردازی رامبراند خوب ، مطمئن شوید که چشمی که در طرف سایه صورت قرار گرفته است نور و کچ لایت ( catch light ) داشته باشد در غیر اینصورت ، چشم مرده خواهد بود و درخشندگی زیبا نخواهد داشت. نور پردازی رامبراند ( Rembrandt lighing ) دارماتیک تر است، چون مانند نور پردازی یک طرفه حس و حال بیشتر و احساس عمیق تری در عکس بوجود می آورد.

برای دستیابی به نور پردازی رامبراند ( Rembrandt ) ، سوژه باید مقداری کمی نسبت به نور بچرخد. نور باید در بالای سر سوژه باشد بطوریکه سایه حاصل از بینی به سمت گونه کشیده شود. همه افراد برای نور پردازی رامبراند مناسب نیستند. اگر سوژه استخوان های گونه برجسته و بلندی دارد احتمالا برای این کار خوب است. اگر سوژه، بینی کوچک و و باریکی دارد احتمالا دسترسی به این نور مشکل خواهد بود. دوباره تاکید می کنم شما نباید دقیقا این مدل نور پردازی یا مدل های دیگر را ایجاد کنید، بلکه باید هر چه بیشتر شخص و سوژه را غلط انداز تر جلوه دهید و حس و حالتی که مد نظر دارید را ایجاد کنید. اگر یک پنجره دارید که نور ورودی اش به کف ( زمین ) می تابد با پوشاندن بخشی از پایین آن ، می توانید به این نوع نور پردازی دستیابی پیدا کنید.